Boranın kışına kalmayan dağlar 
Başından eksilmez dumanın senin 
Eser ürüzgarın suların çağlar 
Birgün kurur elbet sellerin senin 

Viran olur yaylaların yurtların 
Bozkır olur yamaçların sırtların 
Bölük bölük gezer o aç kurtların 
Başında kalmazlar elbette senin 

Kış gelince yükseklerin ak olur 
Ötmez bülbüllerin uçar yok olur 
Şimdi seni sevenlerin çok olur 
Zemheride artık görürüm seni 

Papur bu dağlarda sefa sürülmez 
Ölen ölür daha geri dirilmez 
Güz gelen de ayazından durulmaz 
Başındaki karlar bölüğün senin